Welkom in de nieuwe Wijde Wereld
Zo licht! Zo ruim! Zo rustig! De nieuwe Wijde Wereld is prachtig.
De Wijde Wereld startte dit schooljaar met 8 groepen én de dagopvang, peuteropvang en BSO van Hero in een gloednieuw gebouw. Directeur Mandy de Graaf en leerkracht Annick Jansen vertellen hoe dat bevalt. “We worden er intens blij van.”
“Hoor ik nu een baby huilen?”, schoot de eerste week van september door het hoofd van juf Annick. Inderdaad. Het geluid kwam van de nieuwe onderburen: het kinderdagverblijf van Hero, de partner waarmee De Wijde Wereld nu een Montessori Kind Centrum vormt. Het was even wennen, allemaal in één gebouw, maar het is heerlijk. “De hal is enorm veranderd”, vertelt Annick, “omdat Hero een afgesloten gedeelte op de begane grond in gebruik heeft. Het speellokaal ernaast en de leerlingenkeuken op de eerste verdieping delen we samen.” Links en rechts van de hal, verdeeld over twee etages, zijn vier clusters van telkens vier lokalen rond een middenruimte waar de kinderen hun jassen, tassen en schoenen kwijt kunnen. Eén van die clusters is het domein van Hero. In de overige drie huisvesten steeds drie basisschoolgroepen. “In elk cluster is er dus één lokaal over, waardoor we ruimte hebben om te groeien”, legt directeur Mandy uit. “We hebben nu 190 leerlingen en 250 zou ideaal zijn. In de aanmeldingen zien we die groei al terug.”
‘Petje af voor de mannen van Kernbouw!’
Proppen
De renovatie vond plaats in twee fasen. Eerst werd de ene helft van het gebouw gesloopt en herbouwd, toen de andere. Mandy: “De Wijde Wereld is in 1978 speciaal ontworpen voor Montessorionderwijs. Alles is heel precies nagebouwd, omdat we anders vierkante meters zouden kwijtraken.” Het team koos ervoor tijdens de renovatie met alle groepen in het (halve) gebouw te blijven. “Het was proppen”, herinnert Annick zich, “maar dat had ook wel z’n charme. Van de bouw zelf hebben we weinig tot geen last gehad. Petje af voor Kernbouw! De mannen stonden altijd open voor overleg en waren bestand tegen alle vragen die wij als team over hen uitstortten. Hadden we stilte nodig, dan werd er niet geboord. Ik vond het vooral tof dat ze zoveel tijd namen om dingen uit te leggen aan de kinderen. Echt fantastisch. Ze begeleidden soms hele klassen over het bouwterrein en de kinderen mochten zelfs een keer heien. Als afscheidscadeau hebben ze voor de leerlingenkeuken drie werkbanken gemaakt van hout uit de oudbouw.”
‘Het vele daglicht doet de kinderen goed.’
Massief hout
In het Montessorionderwijs is het de bedoeling dat de omgeving de leerdoelen ondersteunt, zodat kinderen zich bewust worden van de wereld om hen heen en ook leren daar zorg voor te dragen. Met een gevel van massief hout, veel natuurlijke materialen, volop bewegingsruimte, grote raampartijen en een warmtepomp duidelijk zichtbaar achter glas, sluit het nieuwe gebouw daar naadloos op aan. “Alles voelt heel natuurlijk aan”, glundert Mandy. “Ieder lokaal heeft bijvoorbeeld een nis waar leerlingen zich kunnen terugtrekken of een klein groepje instructie krijgt. Dat voelt beschermd. De kinderen hebben genoeg ruimte om te bewegen of op kleedjes op de grond te werken. Zelfs in groep 8. Dit gebouw geeft veel rust. En we zijn ervan overtuigd dat het vele daglicht een positieve invloed op de kinderen heeft. Ze staan de hele dag ‘aan’.”
‘Het hele gebouw ondersteunt onze filosofie.’
Beetje te rustig
Het eerste halfjaar in het nieuwe gebouw zit erop. Het bevalt dus goed? Mandy: “We zijn ontzettend blij en trots! Maar ook nog volop aan het ontdekken hoe we alle ruimtes gebruiken en hoe de kinderen door het gebouw bewegen.” Het valt op dat de kinderen nog vaak in hun eigen lokaal blijven. “Dat is waarschijnlijk de erfenis van twee jaar proppen”, denkt Annick. “Daarom pakken we nu de middenruimtes van de clusters aan, zodat de leerlingen er kunnen werken en spelen. Ook de hal mag wel wat meer gaan leven. Door daar zitgelegenheid te maken en een bibliotheek in te richten, willen we stimuleren dat de kinderen het hele gebouw gebruiken en elkaar onderweg tegenkomen.”
